OPIS TECHNOLOGII:

- Wynalazek dotyczy zastosowania biomateriału na bazie naturalnego polisacharydu β-1,3-glukanu (kurdlanu) oraz izolatu białka serwatkowego (WPI) do regeneracji tkanki chrzęstnej i/lub kostnej.

- Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania w/w biomateriału.

- Wynalazek bazuje na połączeniu w odpowiednich proporcjach kurdlanu i izolatu białka serwatkowego, które razem tworzą biomateriał implantacyjny, wykazujący pożądane właściwości biologiczne.

KORZYŚCI Z ZASTOSOWANIA:

- Wytworzony wg wynalazku biomateriał charakteryzuje się właściwościami mechanicznymi zbliżonymi do naturalnej tkanki chrzęstnej.

- Uzyskany biomateriał ma tzw. poręczność chirurgiczną, czyli można dostosować kształt implantu do miejsca wszczepiania w trakcie zabiegu.

- Zaletą biomateriału jest cytokompatybilność w warunkach in vitro, poprzez zwiększanie żywotności oraz proliferacji (zdolności do podziałów) ludzkich chondrocytów i osteoblastów, co jest korzystne w procesie regeneracji tkanki chrzęstnej i kostnej.

- Wynalazek może znaleźć zastosowanie jako biomateriał implantacyjny w celu regeneracji ubytków chrzęstnych. Ponadto może być wykorzystywany w połączeniu z chondrocytami pacjenta (izolowanymi z chrząstki stawowej i namnożonymi na biomateriale in vitro), czyli w tzw. implantacji autologicznych chondrocytów powiązanych z macierzą.

- Wynalazek może znaleźć zastosowanie jako biomateriał implantacyjny w celu regeneracji ubytków chrzęstno-kostnych (obejmujących nie tylko chrząstkę, ale także leżącą pod nią kość podchrzęstną).

- W przyszłości biomateriał może znaleźć zastosowanie w leczeniu pacjentów z urazami kończyn, które powstają m.in. w wyniku wypadków komunikacyjnych, nieprawidłowo wykonywanych ćwiczeń fizycznych, czy chorób współistniejących.

DOJRZAŁOŚĆ TECHNOLOGII:

Przeprowadzono badania biomateriału, mające na celu potwierdzenie bezpieczeństwa przewidywanego zastosowania medycznego. Oceniono właściwości strukturalne i mechaniczne biomateriału, a także wykazano  jego cytokompatybilność w warunkach in vitro. Wykazano, że biomateriał wspiera żywotność oraz proliferację ludzkich chondrocytów (izolowanych z chrząstek stawowych pacjentów ortopedycznych) oraz ludzkich osteoblastów. Wykonano prototyp biomateriału implantacyjnego i oceniano go w  warunkach laboratoryjnych symulujących warunki operacyjne, uzyskując pozytywne efekty. Potwierdzono docelowy poziom technologiczny (6 TRL) i wykazano, że technologia otrzymywania biomateriału implantacyjnego oraz sam biomateriał może być zastosowany w przewidywanych warunkach medycznych.

Kontakt z Centrum Transferu Wiedzy

Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

e-mail: transfer.wiedzy@umlub.pl

tel. +48 81 448 51 60