Przedmiotem wynalazku jest przyrząd do badania efektu Fano, składający się z zespołu dwóch symetrycznych pojemników.

Dwa pojemniki - górnego i dolnego, rozdzielonych wspornikami, umieszczonymi po przeciwnych stronach pojemników. Dno górnego pojemnika i pokrywa dolnego pojemnika, zaopatrzone są w kołowe otwory o takiej samej średnicy, otoczone pierścieniowymi uszczelkami. We wsporniku znajduje się obracająca się pionowa oś, na której osadzona jest pozioma, kołowa tarcza, zaopatrzona w otwory o wzrastających rozmiarach. Pokrywa górnego pojemnika i dno dolnego pojemnika zakryte są od wewnątrz elektrodami, zaopatrzonymi w przewody, wyprowadzone na zewnątrz pojemników. W bocznych ściankach pojemników, w pobliżu elektrod, znajdują się otwory zamknięte korkami. Jeden z pojemników wypełniony jest cieczą magnetoreologiczną.

Zespół pojemników, umieszczony jest pionowo między biegunami elektromagnesu, składającego się z rdzenia w kształcie litery C, zaś na rdzeniu znajduje się karkas z uzwojeniem, zasilanym napięciem U o regulowanej wartości. Rdzeń przymocowany jest do prostokątnej podstawy, wykonanej z materiału nieferromagnetycznego i elektroizolacyjnego, zaopatrzonej w narożnikach we wkręty poziomujące.

Kontakt z Brokerem Technologii
Centrum Transferu Technologii, Uniwersytet Łódzki

+48 42 635 49 87

e-mail: ctt@uni.lodz.pl