Przedmiotem wynalazku jest przyrząd do badania lewitacji w polu magnetycznym, mający zastosowanie w laboratoriach fizycznych.

Przyrząd ma kołową poziomą tarczę wykonaną z nieferromagnetycznego przewodnika o małym oporze elektrycznym i osadzoną na pionowej osi silnika elektrycznego prądu stałego. Nad tarczą wzdłuż jej średnicy, umieszczonych jest w równych odległościach od siebie, co najmniej pięć cylindrycznych, przezroczystych i otwartych od góry pojemników o równych wysokościach. Na dnie każdego z pojemników leży jeden cylindryczny magnes trwały namagnesowany wzdłuż jego osi podłużnej, a jednoimienne bieguny magnesów zwrócone zostały w tę samą stronę. Pojemniki od góry przymocowane są do poziomej listwy, zaopatrzonej na końcach w otwory, przez które przechodzą pionowe prowadnice, zaś listwa pośrodku ma otwór, w którym znajduje się dolny koniec pionowej śruby. Koniec ten nie ma gwintu i posiada wciśnięty na niego pierścień zabezpieczający. Górny koniec śruby zaopatrzony został w pokrętło. Śruba wkręcona jest w gwintowany otwór pośrodku poziomej belki, przymocowanej na końcach do wierzchołków prowadnic. Dolne końce prowadnic osadzone zostały w podstawie przyrządu, do której przymocowane są silnik elektryczny prądu stałego, opornik regulacyjny, bateria zasilająca oraz wyłącznik i przełącznik kierunku obrotów silnika.

Kontakt z Brokerem Technologii
Centrum Transferu Technologii, Uniwersytet Łódzki

+48 42 635 49 87

e-mail: ctt@uni.lodz.pl