Przedmiotem wynalazku jest działający kompleksowo stent wewnątrznaczyniowy, zwłaszcza naczyń wieńcowych, do implantacji w miejscu zwężenia naczynia krwionośnego w celu utrzymania jego odpowiedniego światła.

Innowacyjna konstrukcja

Celem opracowania innowacyjnej konstrukcji stentu według wynalazku było zwiększenie skuteczności zabiegów poszerzenia naczyń krwionośnych, zwłaszcza tętnic wieńcowych, metodą angioplastyki balonowej z implantacją stentu, a tym samym znaczne ograniczenie powikłań pozabiegowych. Zasadniczą zaletą nowej konstrukcji stentu jest jego duża wytrzymałość na siły zewnętrzne z jednoczesnym zachowaniem odpowiedniej giętkości w celu dostosowania się do skomplikowanego przebiegu naczynia.

Konstrukcja zapewnia doskonałe dopasowanie stentu do ściany naczynia na całej długości oraz optymalną powierzchnię wycięć stentu dla procesu reendotelializacji miejsca poszerzonego naczynia. Zastosowanie, płytkowatych elementów stentu zwiększa powierzchnię działania wewnętrznych powłok funkcyjnych oraz stanowią dodatkową barierę oddzielającą zewnętrzne pokrycie stentu od powierzchni wewnętrznej ściany naczynia krwionośnego.

Co więcej, konstrukcja stentu jest uniwersalna w zakresie wyboru materiału do jego wykonania i umożliwia bezpośrednie umieszczenie znaczników o ograniczonej przezierności dla promieni RTG, poprawiając tym samym jakość procedury implantacji i monitoring jego ułożenia względem ściany naczynia oraz odpowiedniego wpasowania w miejsce zwężenia.
Główną przewagą technologiczną proponowanego stentu wewnątrznaczyniowego jest jego ukierunkowane działanie na poszczególne warstwy komórkowe ściany naczynia. Unikalne powłoki funkcyjne z jednej strony precyzyjnie hamują proliferację i migrację komórek budujących ścianę naczynia, z drugiej przyspieszają gojenie się miejsca jego implantacji.

Wypukła struktura powłoki zewnętrznej nowego stentu wbijając się w ścianę naczynia krwionośnego zapewnia jej pożądaną penetrację do stopniowego uwalniania leków hamujących proliferację komórkową. Dodatkowo odpowiednie ułożenie powłoki na powierzchni stentu oddziela działanie związków hamujących proliferację komórkową przez co nie wpływa na procesy reendotelializacji miejsca implantacji stentu. Natomiast wewnętrzna powłoka zawiera przeciwciała monoklonalne przeciwko CD144 i stopniowo uwalniany system komórkowego wzbudzania ekspresji tropomiozyny-1. Zasadniczą zaletą takiego rozwiązania jest jednoczesna zdolność do interakcji powłoki z późnymi śródbłonkowymi komórkami progenitorowymi z krwiobiegu oraz ukierunkowanie komórek śródbłonka do endotelializacji wewnętrznej powierzchni konstrukcji stentu.

Kontakt z Brokerem Technologii
Interdyscyplinarne Centrum Nowoczesnych Technologii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Dr Bertrand Dupont

tel. +48 516 638 623
e-mail: bertrand.dupont@cm.umk.pl