
Jednostki naukowe: Muzeum Narodowe w Warszawie, Uniwersytet Warszawski
Numer zgłoszenia / patentu: P.434299
KONTEKST RYNKOWY
Dublowanie to metoda konserwacji obrazów olejnych polegająca na podklejeniu od spodu nowej warstwy płótna. Metoda wynaleziona przez holenderskich konserwatorów w połowie XIX w. rozpowszechniła się w wielu częściach świata, skutkiem czego dziś w wielu rejonach nawet 95% zachowanych dzieł sztuki zostało poddanych tej metodzie. Spoiwem płócien w dublowaniu jest mieszanina rozgrzanego wosku i specjalnych żywic.
Obecnie znaczna ilość dzieł sztuki wymaga ponownej konserwacji. Wiąże się to z koniecznością usunięcia nowszej warstwy płótna i spoiwa. Ze względu na hydrofobowy charakter mas woskowożywicznych ich usunięcie jest bardzo problematyczne. Stosowane do dziś metody mechaniczno-fizyczne i chemiczne mają szereg wad:
- nie pozwalają w pełni usunąć spoiwa,
- niosą wysokie ryzyko powstawania mikrouszkodzeń w oryginalnym płótnie,
- są niebezpieczne dla konserwatora, ponieważ wykorzystują toksyczne i kancerogenne rozpuszczalniki, metody te są bardzo czasochłonne.
INNOWACJA I POMYŚLNE TESTY WYNALAZKU
Opracowano hydrofobowy, wytrzymały mechanicznie, nanokompozytowy żel, który zawiera mieszaninę rozpuszczalników organicznych. Produkt działa w następujący sposób: elastyczny plaster żelu układa się na odwrocie obrazu, po 15 – 20 min. znajdująca się pod nim masa
woskowo-żywiczna zostaje całkowicie wchłonięta przez żel. Zabieg można powtórzyć kilkukrotnie z wykorzystaniem tego samego plastra żelu, po czym materiał ten się chemicznie regeneruje, tak by był gotowy do ponownego wykorzystania.
Dotychczas wykonano trzy niezależne testy produktu (wszystkie pomyślne):
- fragment dawnego płótna dublażowego z obrazu „Bitwa pod Grunwaldem” ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie,
- restauracja obrazu pod kierownictwem prof. ucz. dr hab. Joanny Czernichowskiej z Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,
- pełna restauracja obrazu ze zbiorów własnych współtwórcy wynalazku.
KORZYŚCI
- Brak szkodliwości i toksyczności procesu usuwania masy woskowo-żywicznej w porównaniu z klasycznymi metodami.
- Metoda całkowicie bezpieczna dla czyszczonego płótna i użytych farb.
- Do 100 razy szybsze działanie w porównaniu do klasycznych metod – skrócenie procesu z kilku miesięcy do kilku dni.
- Skuteczność – już jednokrotne zastosowanie preparatu usuwa masę woskowo-żywiczną z obrazu, również ze splotów
włókien. - Transparentność – w trakcie zabiegu konserwator wizualnie kontroluje proces ekstrakcji.
- Produkt nadaje się do wielokrotnego stosowania.
Kontakt z Brokerem Technologii
Centrum Transferu Technologii i Wiedzy Uniwersytetu Warszawskiego
tel. (22) 55 40 725
e-mail: rafal.murawski@cttw.uw.edu.pl
Pliki do pobrania
-
Od nauki do innowacji - Uniwersytet Warszawski
[ .pdf ] 3.04 MB
Folder Uniwersyteckiego Ośrodka Transferu Technologii UW