O technologii

Sposób wytwarzania tworzywa poszyciowo – konstrukcyjnego z odpadów tartacznych i drewna średniowymiarowego według wynalazku polega na tym, że drewno średniowymiarowe, korzystne drewno typu S2B, małowymiarowe lub odpady tartaczne, o wymiarach pozwalających na płaskie skrawanie lub/i łupanie pasm „wiórów”, korzystnie zrzyny tartaczne oraz odpady kawałkowe o długości nie mniejszej niż 150 mm, koruje się i usuwa korę tak, że jej udział jest nie większy niż 5%, po czym drewno skrawa się na wióry o długości do 500 mm, korzystnie do 300 mm, grubość wiórów wynosi  2-5mm, wióry miesza się ujednolicając wilgotność i suszy do wilgotności od 1 do 7%, korzystnie do wilgotności 1-2,5%, albo do wilgotności 5-7%,  a następnie natryskowo lub za pomocą walców klejarskich pokrywa klejem, na wióry nanosi się żywice albo kleje syntetyczne,  przewidziane do wytwarzania materiałów konstrukcyjnych. Korzystnie, gdy środkiem klejącym jest  żywica fenolowo-formaldehydowa o stężeniu od 46% do 76%, w ilości 5% suchej masy kleju na suchą masę drewna.

Kobierzec po uformowaniu jest prasowany w standardowych prasach, przy czym formuje się z niego  wstęgę o szerokości zbliżonej do ostatecznej wysokości belki lub w postaci maty, która po prasowaniu jest cięta na elementy o ostatecznych wymiarach. Ponadto nie wyklucza się szlifowana belek po ich wycięciu z wytworzonej płyty oraz użycia wytworzonego materiału w formie płyty. Prasowanie odbywa się pod ciśnieniem nie mniejszym niż 2,5 MPa. Czas prasowania wynosi nie mniej niż 30 s na mm grubości płyty. Temperatura płyt grzejnych wynosi nie mniej niż 190 C

Korzystnie drewno z jakiego wytwarza się wióry to drewno mieszane w postaci drewna pochodzącego z cięć sanitarnych, z drewnem dojrzałym, twardzielowym, pozyskanym czy to w postaci surowca klasy S2B, czy odpadów tartacznych.